Είναι Mοδιστροδευτέρα!

Πάντα σκεφτόμουν ότι η Δευτέρα είναι πολύ παρεξηγημένη μέρα. Οι πιο πολλοί άνθρωποι βαρυγκομούν στο άκουσμά της, και αυτή η καημένη η μερούλα ζηλεύει την Παρασκευή, που είναι πολυπόθητη, πολυαναμενόμενη και δημοφιλής. Όμως, η Δευτέρα έχει άλλη χάρη, σ’ το λέω, που κατά τη γνώμη μου την κάνει να υπερτερεί όλων των άλλων γνωρισμάτων της (των κακών), και επίσης όλων των άλλων ημερών: είναι μία καινούρια αρχή!
Γιατί να είναι μόνο η Πρωτοχρονιά, ας πούμε, ή τα γενέθλιά μας το έναυσμα για κάτι καινούριο; Λέω να κάνoυμε τη Δευτέρα λίγο πιο χαρούμενη, πιο συγκεκριμένα μέσω της δημιουργίας και δη μέσω της ραπτικής.
Σκεπτόμενη, λοιπόν, τα χαρακτηριστικά της ημέρας αυτής, αναπόφευκτα έπεσα πάνω σε ένα παρατσούκλι της: “τσαγκαροδευτέρα“. Αυτό το όνομα προέκυψε, διότι κάποτε οι τσαγκάρηδες, λέει, που είχαν πολλή δουλειά τα Σαββατοκύριακα και κουραζόντουσαν πολύ, τις Δευτέρες είχαν πολύ λίγη δουλειά, κι γι’αυτό δεν πήγαιναν να δουλέψουν καθόλου ή αργούσαν πολύ να πάνε. Έτσι έμεινε, και τώρα, όποιος αργεί, ας πούμε, να πάει στη δουλειά του, του λέμε “τί έγινε, τσαγκαροδευτέρα σήμερα;”.
Στο πνεύμα αυτό, της καινούριας αρχής και της χαράς της δημιουργίας, ονομάζω τούδε και εφεξής τη Δευτέρα…τα-ρα!… ΜΟΔΙΣΤΡΟΔΕΥΤΕΡΑ! Θα είναι ημέρα της μοδίστρας, που, όχι, δεν θα βαριόμαστε ούτε θα μεμψιμοιρούμε, αλλά θα μαθαίνουμε καινούρια πράγματα και θα δημιουργούμε (έκανα και ρίμα)!
Αποφάσισα κι εγώ ότι κάθε Δευτέρα-συγγνώμη, Mοδιστροδευτέρα– θα (προσπαθώ να) ανεβάζω ένα καινούριο βιντεάκι στο κανάλι μου στο Youtube με μαθήματα ραπτικής και με δημιουργίες! Ε; Πώς σου φαίνεται; Γιατί, αρκετά πλέον με το περίμενε: περίμενε να έρθει η Παρασκευή, περίμενε να έρθουν τα Χριστούγεννα, περίμενε να έρθει το καλοκαίρι… Ινάφ (και νισάφ’)! Πήρες χαμπάρι ότι η ζωή μας περνάει από Δευτέρα σε Παρασκευή; Όλες οι μέρες και οι εποχές έχουν τη χάρη τους, και νομίζω ότι είναι καιρός να αρχίσουμε να προσαρμοζόμαστε, και να ζούμε τη στιγμή. Και να ράβουμε και κάτι, να το φοράμε!
(συγγνώμη για το ξέσπασμα, αλλαγή ύφους τώρα, και πάμε στο θέμα μας:)
Πριν ξεκινήσεις, σιγουρέψου ότι διάβασες την προηγούμενή μου ανάρτηση με τα βασικά:

Στο σημερινό βίντεο, λοιπόν, έχω σε τέσσερα βήματα ολόκληρη τη διαδικασία με την οποία περνάς την κλωστή στη ραπτομηχανή σου.

Το θέμα είναι ότι, αν δεν έχεις ακριβώς ίδια ραπτομηχανή με τη δική μου (έχω τη Singer Smart II), η διαδικασία δεν είναι ακριβώς η ίδια-κάθε μηχανή έχει τους δικούς της οδηγούς και τον δικό της τρόπο για να περνάς την κλωστή. Παρόλα αυτά,τα τέσσερα στάδια που περιγράφω στο βίντεο, είναι τα ίδια για όλες τις μηχανές, δηλαδή:

1. Τυλίγεις την κλωστή στη μασουρίστρα: είπαμε ότι η ραπτομηχανή σου είχε όταν την αγόρασες δικές της, άδειες, μασουρίστρες, και καλό είναι να πας να πάρεις καμιά δεκαριά να έχεις (είναι φθηνές!), γιατί είναι μικρές και χάνονται (μυστηριωδώς, τις περισσότερες φορές, και τις πατάς όταν είσαι ξυπόλητη, και πονάς όπως όταν πατάς lego-άουτς). Τη μασουρίστρα την τυλίγουμε με την κλωστή που θα δουλέψουμε πριν ξεκινήσουμε να ράβουμε. Πάνω και κάτω έχουμε σχεδόν πάντα κλωστή από το ίδιο μασούρι (εκτός κι αν θέλουμε να κάνουμε εφέ, αλλά και πάλι οι κλωστές πρέπει να είναι από το ίδιο ακριβώς υλικό και ποιότητα για να μην έχουμε προβλήματα μασήματος κλωστής-σπανίως θα το κάνουμε αυτό). Όταν ξεκινάμε να ράψουμε κάτι, έχουμε ένα μασούρι από την κλωστή που θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε, και μία άδεια μασουρίστρα. Αυτή τη μασουρίστρα την τυλίγουμε με την κλωστή, χρησιμοποιώντας τις λειτουργίες της μηχανής. Αν το ρούχο που θα κάνουμε είναι μεγάλο, το οποίο σημαίνει ότι θα χρησιμοποιήσουμε πολλή κλωστή, ή αν θα κάνουμε πολλές ραφές ζιγκ ζαγκ (θα σου πω γι’ αυτή τη ραφή σε επόμενη ανάρτηση), τότε καλό είναι να τυλίγουμε εξαρχής περισσότερες μασουρίστρες με κλωστή, για να μη σταματάμε στη μέση του έργου για να τυλίξουμε κλωστή (εξαιρετικά εκνευριστικό πράγμα, σου το λέω). Το πόση κλωστή θα σου χρειαστεί, μαθαίνεται εμπειρικά. Όλα αυτά θα τα δεις στο βίντεο!
2. Περνάς την πάνω κλωστή: στο δεύτερο αυτό στάδιο, η πάνω κλωστή (το μασούρι) πρέπει να περάσει από μερικούς οδηγούς και να βρεθεί στη βελόνα. Η διαδρομή που θα ακολουθήσει η κλωστή είναι διαφορετική από μηχανή σε μηχανή, και είναι κάτι που θα το αναφέρει στο εγχειρίδιο χρήσης της (διάβασε στην τρίτη παράγραφο αυτής της ανάρτησης, για το τί θα κάνεις αν δεν έχεις το εγχειρίδιο).
3. Περνάς την κάτω κλωστή: η κάτω κλωστή (η μασουρίστρα) μπαίνει σε μία υποδοχή μεταλλική, και μετά στη θέση της, κάτω από το πλατώ της μηχανής. Σε κάποιες ραπτομηχανές, η μασουρίστρα μπαίνει από μπροστά (όπως στη δική μου), και σε άλλες από πάνω από το πλατώ. Η δεύτερη περίπτωση είναι πιο εύκολη.
4. Φέρνεις την κάτω κλωστή στο πλατώ: αφού έβαλες τη μασουρίστρα με την υποδοχή της στη θέση της, πρέπει να φέρεις την κλωστή της επάνω στο πλατώ, για να ξεκινήσεις να ράβεις (επιτέλους!). Περιστρέφεις τον μοχλό στο πλάι της μηχανής, για να κουνήσεις τη βελόνα, η οποία πρέπει να ανέβει και να κατέβει μόνο μία φορά, και ω του θαύματος, η κλωστή εμφανίζεται στο πλατώ! Παρεμπιπτόντως, μάθε ότι αυτός ο κυκλικός μοχλός στο πλάι της μηχανής κάνει την ίδια δουλειά με το μεγάλο τροχό που είχαν στο πλάι τους οι παλιές, χειροκίνητες ραπτομηχανές-τύπου εκείνες που έχουν και τραπεζάκι ξύλινο. Η αρχή λειτουργίας της ραπτομηχανής δεν έχει αλλάξει από τότε! Αυτό σημαίνει ότι η ραπτομηχανή σου μπορεί να δουλέψει και χωρίς ρεύμα, αρκεί να διατίθεσαι να πάθεις σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα! Στην πραγματικότητα, το μοχλό αυτό τον χρησιμοποιείς συχνά αλλά λίγο, και συνήθως στο τέλος μιας ραφής ή σε πολύ μικρές περιοχές, όπου θέλεις να έχεις μεγαλύτερο έλεγχο του γαζιού από ό,τι με το πεντάλ ποδιού. Η διαδικασία είναι απλή, και αν δεις το βίντεο, θα σου ξεκαθαρίσουν όλα!

Επίσης, διάβασε για καλό και για κακό και την προηγούμενη ανάρτησή μου, σε περίπτωση που αντιμετωπίσεις κάποιο πρόβλημα:

Αυτά. Ελπίζω να σου αρέσει το βιντεάκι μου, και να σου λύσει και μερικές απορίες!
Α, και μην ξεχάσω! Κάνε και ένα “με αρέσει” στη σελίδα μου στο Facebook:

♥ Πελαζί