Τί φόρεσα στην Κινέζικη Πρωτοχρονιά

φούστα με πιέτες

 

Η Κινέζικη Πρωτοχρονιά ήταν την προηγούμενη Κυριακή, 10 Φεβρουαρίου, κι εγώ συνειδητοποίησα ότι στην προηγούμενη ανάρτηση δεν σου ευχήθηκα καλή χρονιά! Καλή χρονιά, λοιπόν, έστω και κινέζικη!!!

Φέτος είναι η χρονιά του φιδιού στο κινέζικο ημερολόγιο. Χρονιά με αντιθέσεις, λέει, και άλλα παράξενα, αλλά δεν θα σου τα πω εγώ αυτά, γκουγκλάρισέ τα, αν θες να μάθεις κι άλλα.
Θα μου πεις τώρα, πώς μου ήρθαν όλα αυτά. Θα σου πω: πήγα στον εορτασμό της κινέζικης πρωτοχρονιάς χθες, στην China town (!) της Θεσσαλονίκης (στην οδό Αισώπου, δίπλα στα δικαστήρια). Και πέρασα πολύ όμορφα! Σύμφωνα με το έθιμο, που λες, ένα λιοντάρι περνάει από όλα τα μαγαζιά, για να δώσει τύχη και ευμάρεια στους ιδιοκτήτες του. Με τη συνοδεία ενός μεγάλου τύμπανου και μεταλλικών δίσκων, τα οποία δημιουργούσαν όμορφη ατμόσφαιρα με τους υποβλητικούς τους ήχους και το ρυθμό τους, το κινέζικο λιοντάρι γύρισε όλα τα κινέζικα μαγαζιά της περιοχής, χορεύοντας και κάνοντας τις φιγούρες του, διώχνοντας έτσι τα κακά πνεύματα, και σκορπίζοντας καλή ενέργεια και καλοτυχία. Να, πάρε μια γεύση:
 κινέζικη-πρωτοχρονιά
κινέζικη-πρωτοχρονιά
κινέζικη-πρωτοχρονιά
κινέζικη-πρωτοχρονιά
 Είμαι σίγουρη, όμως, ότι θέλεις να μάθεις τί φορούσα τελικά εκείνη τη μέρα (ε;ε;). Θα λυθεί η απορία σου ευθύς αμέσως (μη τυχόν και δεν κοιμηθείς το βράδυ):
φούστα με πιέτες
φούστα με πιέτες
φούστα με πιέτες
φούστα με πιέτες
Πρίν από μερικές μέρες χρησιμοποίησα το κυρίως κομμάτι του αλπακά με το οποίο είχα φτιάξει και την εσάρπα μου της προηγούμενης ανάρτησης. Αποφάσισα να φτιάξω μία φούστα φαρδιά, χρησιμοποιώντας κατά το δυνατόν περισσότερο από το ύφασμα, ώστε να φαίνεται όλη του η χάρη και η ομορφιά (είναι πολύ χυτό ύφασμα, και κάνει ωραίους κυματισμούς και χρωματισμούς με το φως). Η αρχική μου ιδέα ήταν να φτιάξω μία φούστα όπως η περυσινή κόκκινη (είχε γίνει με ίδιο ύφασμα), αλλά μου φάνηκε υπερβολή, να έχω δύο σχεδόν ίδιες φούστες, και μάλλον ανέμπνευστη. Έτσι, κατέληξα σε μία φούστα με πολλές πιέτες. Μέτρησα, σημάδεψα, δίπλωσα, στερέωσα, σιδέρωσα, και όταν τελείωσε η φούστα και τη δοκίμασα για να διορθώσω το στρίφωμά της και να την κοντύνω (το ασφαλές μήκος για μένα είναι στο γόνατο), μου φάνηκε όμορφη έτσι, πιο μακριά. Ακολουθώντας και τη συμβουλή της φίλης μου της Κυριακής, είπα ότι θα εγκαταλείψω την ζώνη της άνεσής μου, και θα τη φορέσω για λίγο έτσι, μακριούτσικη, με τη λογική ότι αν δε μου άρεσε έτσι, θα την κόνταινα έτσι κι αλλιώς. Αλλά τελικά μου άρεσε, και την κράτησα έτσι. Μάλιστα, δεν την στρίφωσα καθόλου τελικά, καθώς το κομμάτι του υφάσματος που χρησιμοποίησα ήταν το τελευταίο του ρολού, και ήταν από μόνο του σαν στριφωμένο. Ακόμα καλύτερα, δηλαδή: λιγότερη δουλειά για μένα! Yay!
♥ Πελαζί

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.